Gece gece Kralın Dönüşü'ne denk geldim uzun süre sonra, içimi bir ürperti kapladı, kitabı ilk okuduğum zamanları hatırlayıp, o zamanların ne kadar geride kaldığını hatırlayınca kendimi o gemiye binen Frodo gibi hissettim nedense. Sonra o kitabın en sonu aklıma geldi tekrardan, insanda balkona çıkıp temiz hava alma ihtiyacı uyandıran bir boğaz düğümlenmesine sebep oldu bende:

1541 – Bu yılın 1 Mart günü, Kral Elessar göçüp gider. Denir ki, Meriadoc ve Peregrin’in mezarları büyük kralın mezarının yanına getirilmiş. Sonra Legolas İthilien’de gri bir gemi yapmış Anduin’den aşağı. Deniz’in ötesine yelken açmış; denir ki, cüce Gimli de yanındaymış. Ve o gemi de gittiğinde, Orta Dünya’da Yüzük Kardeşliği’nden kimse kalmamış.

Geç keşfettim, çok dinlerim.

http://youtu.be/VV71npwQm78?list=PLt5h3dIfYqNRgcHNVdNgo8EmUSC1Enw6H

Pain of salvation yakın zamanda "Falling Home" adında bir albüm çıkardı, Eski parçaların yeniden uyarlanması, cover çalışmaları ve yeni bir parçada oluşuyor. Özellikle klavyeler çok öne çıkmış, çok da güzel olmuş. Genel itibariyle sakin bir albüm olmuş. Özellikle spitfall'da şarkının klavye tarafından sürüklenmesi çok hoşuma gitti, tabiri caizse yağ gibi akmış :). 

Şahane girişlerden...

Kaç defa dinledim ama cayır cayır klavyelere odaklanmaktan sözlerin tek kelimesini anlamadım, adamlar bildiğin psych-prog havaları yakalamışlar yani. Yaş kemale eriyor diyedir belki.

İzmir'e kadar geldi de iş güç yüzünden gidemedim, yanarım !